مودت

فلسفه عزاداری

.:.سر اینکه سفارش کرده اند هرروز زیارت عاشورا بخوانید و نسبت به اهل یبت(علیهم السلام) تولّی داشته باشید و برآن ها صلوات ودرود بفرستید و از دشمنان تبری بجوییدبرای آن است که از طرز فکر معاندان ایشان منفور شود و گرنه هم اکنون سخن از معاویه و یزید نیست تا آن ها را لعنت کنیم.نام و یاد آن ها رخت بر بسته و قبرشان نیز زباله دانی بیش نیست.الان سخن از فکر و راه یزید و یزدیان است.(آیة الله جواد آملی،حماسه وعرفان،ص310)

ادامه مطلب را بخوانید.

.:.اکنون نیز هم راه سالار شهیدان زنده است و هم مرام و مسلک اموی و مروانی و عباسی وجود دارد.اینکه سفارش فراوان به اشک ریختن و عزاداری کردن نموده اند برای آن است که اشک بر شهید،اشتیاق بر شهادت را به همراه دارد.خوی حماسه را در انسان زنده و طعم شهادت را در جان او گوارا می گرداند.چون اشک رنگ کسی را میگیرد که برای او ریخته میشود،همین رنگ را نیز به صاحب اشک میدهد.از این رو انسان حسینی منش ، نه ستم می کند و نه ستم می پذیرد.این که عدهای به فکر ظلم کردن با ظلم پذیری هستند برای آن است که خوی حسینی در آن ها نیست و گرنه شیعه خاص حسین بن علی علیه السلام نه ظلم میکند و نه ظلم میپذیرد.آنکس که ظلم پذیر است،اموی مسلک است، چنان که ظالم هم اموی صفت است;هرچند که زمزمه ی «یا حسین» بر لب داشته باشد... اگر انسان بخواهد بفهمد که راهی راه امویان است یا خیر،باید ببیند خوی ستم پذیری یا سلطه گری وجود دارد یا نه؟اگر گرایش به این خصلت های زشت را در خود دید، باید در اخلاق خود تجدید نظر کند...(آیة الله آملی،حماسه و عرفان،ص311)

.:.روضه سیدالشهداء برای حفظ مکتب سید الشهداء است.آن کسانی که میگویند روضه سیدالشهداء را نخوانید اصلا نمی فهمند مکتب سیدالشهداء چه بوده و نمی دانند یعنی چه،نمی دانند این گریه ها و روضه هاحفظ کرده این مکتب را. این هزارو چهرصد سال است که با این منبرها و با یان مصیبت ها و با این سینه زنی ها مارا حفظ کرده اند... این عده از جوانانی که خیال میکنند ماباید حرف روز بزنیم(توجه ندارند که)حرف سیدالشهداء حرف روز است، همیشه حرف روز است.اصلا حرف روز را سیدالشهدا آورده است و به دست ما داده...

(صحیفه امام،ج16،ص348)

عاشورا روز تجدید حیات است.دراین روز میخواهیم در کوثر حسینی شستشو کنیم.تجدید حیات کنیم، روح خودمان را شستشو بدهیم،خودمان را زنده کنیم.

ازنومبادی و مبانی اسلام را بیاموزیم.روح اسلام را از نو به به خودمان تزریق کنیم...این فلسفه عاشورا است، نه گناه کردن و بعد به نام حسین بب علی بخشیده شدن! گناه کنیم، بعد در مجلسی شرکت کنیمو بگوییم خویب دیگر گناهانمان بخشیده شد!گناهان آن وقت بخشیده می شود که روح ما پیوندی با روح حسین بن علی بخورد،اگر پیوند بخورد،گناهان ما قطعا بخشیده میشود،ولی علامت بخشیه شدنش این است که دو مرتبه دیگر دنبال آن گناه نمی رویم.امّا این که از مجلس حسین بن علی بیرون برویم و دومرتبه دنبال گناهان برویم،نشانه این است که روح ما با روح حسین بن علی پیوند نخورده است.

(شهید مطهری (ره)،حماسه حسینی،ج1،ص188)