مودت

دلخونم کاشکی بیاد سرم بلای تو

کاشکی می شد تو قتلگاه بودم

به زیر دست و پا به جای تو

دلخونم کاشکی بیاد سرم بلای تو

کاشکی می شد تو قتلگاه بودم

به زیر دست و پا به جای تو

.

کاش جون میدادم اما به جاش تن تو بی کفن نمی شد

تو کرببلا دعوا سرِ یه کهنه پیرُهن نمی شد

.

من آغلیارام زهرا دیَر

حسینیم وای حسینیم وای حسینیم وای 

.

قانلی سینه دن ناله گلیب

حسینیم وای حسینیم وای حسینیم وای 

.

گریونم تن تو مونده روی این صحرا

با دستای شکسته و مجروح

اومد تو رو کفن کنه زهرا

.

زهرا میگه مادر بمیره حسین من شدی تو بی سر

شرمنده اگه دیر اومدم کنار تو غریب مادر

.

صحرا بِله ده یاتما غریب

حسینیم وای حسینیم وای حسینیم وای 

.

گُر زهرا سنه سو گتریب

حسینیم وای حسینیم وای حسینیم وای 

.

یک عمره دلم میون روضه ها سوخته

مادر تو گریه هامو دیده

رفته برام پیرهن سیاه دوخته

.

دنیامو میدم تا به ابد  از دلم این غمو نگیری

گریه واسه تو دلخوشیمه ازم محرم نگیری

.

جونم رو بگیر باز به تو من

بدهکارم بدهکارم بدهکارم 

.

من روضه میام تا بدونی

دوست دارم دوست دارم دوست دارم 

.

گریونم تن تو روی خاک این صحراست

زائر قتلگاه تو زهراست

رفتی و توی خیمه ها غوغاست

.

خوب شد ندیدی عصر دهم خیمه ی زینبو سوزوندن

خوب شد ندیدی بچه هاتو رو خاک صحرا می دووندن

.

شرمنده نشد تشنه لبم یه قطره آب برات بیارم

باور نمی کردم نباشی سر به بیابونا بذارم

.

حسین جانم حسین جانم حسین جانم