مودت

«حسن بصری» و امیر مومنان(علیه السلام)،کنار شط فرات ایستاده بودند.حسن بصری قدحی آب برداشت.مقداری از آن را خورد و بقیه آن را روی زمین ریخت.حضرت علی(ع) به او فرمود:«تو اسراف نمودی و زیادی آب را به روی زمین ریختی ،در حالی که میتوانستی بقیه آب را داخل شط بریزی».

حسن بصری گفت: شما که خون مسلمانان را میریزی ،اسراف نیست، ولی کار من با این مقدار آب اسراف است؟

امام فرمودن:«اگر در ریختن خون مسلمانان اسراف کردم، چرا به آنان-دشمنان-کمک نکردی و با من نجنگیدی؟»حسن بصری گفت: من آماده ی جنگ شدم ولی همین که از خانه بیرون آمدم ،شنیدم که قاتل و مقول هر دو در جهنّمند.

حضرت فرمود:«آری، این صدای برادرت شیطان بود».(1)

..........................................................................................................................

1-نمونه ی معارف،ص119;به نقل از لئالی الاخبار ص659-علی(ع)وزندگی،ص84 به نقل از 1001داستان،ص450./////منبع اصلی:کتاب 636 داستان از امام علی(ع)-مولف هادی قطبی-ناشر:انتشارات احمدیه\\\\\