برخی این مسأله را طرح می کنند که: ما نماز می خوانیم امّا تأثیر آن را کمتر در خود مشاهده می کنیم و معمولاً دست از رفتارهای قبلی برنمی داریم. پس چگونه نماز بازدارنده ی انسان از زشتی ها و منکرات است؟

برخی این مسأله را طرح می کنند که: ما نماز می خوانیم امّا تأثیر آن را کمتر در خود مشاهده

می کنیم و معمولاً دست از رفتارهای قبلی برنمی داریم. پس چگونه نماز بازدارنده ی انسان از زشتی ها

و منکرات است؟

برای رسیدن به پاسخ باید توجه کنیم که: اثر نماز به تداوم و پیوستگی آن و نیز به میزان دقت

و توجه ما بستگی دارد. چنان که اگر گفته شود هرکس درس بخواند، موفق می شود، طبیعتاً موفقیّت

همه یکسان نیست و به نحوه و کیفیت درس خواندن آن ها بستگی دارد. بنابراین اگر نمازهای روزانه ی

خود را ترک نکنیم به میزان دقت و توجه خود، از آن تأثیر خواهیم پذیرفت. نمی توان انتظار داشت

که با خواندن چند رکعت نماز شتابزده و بدون رعایت آداب، فرد از کارهای غلط خود دست بردارد.

اگر تلاش کنیم که روز به روز نماز را با کیفیت بهتر و رعایت آداب آن انجام دهیم، به زودی تأثیر آن را

حس خواهیم کرد.

هر کدام از ما می توانیم این مورد را در میان اطرافیان و بستگان مشاهده کنیم و دریابیم افرادی

که به نمازشان توجه بیشتری دارند، در مقایسه با کسانی که نماز نمی خوانند، از برخی منکرات بیش تر

دوری می کنند. اگر به زندانیان و خلافکاران جامعه نگاه کنیم ،می بینیم که چنین مجرمانی کمتر از میان

افراد نمازخوان برمی خیزند. همین امر نشان می دهد که نماز تأثیر خود را گذاشته و هر قدر با توجه و

دقت بیشتر انجام شود تأثیر آن بیشتر هم خواهد شد.

اگر نماز را، کوچک نشماریم و نسبت به آنچه در نماز می گوییم و انجام می دهیم درک صحیح

داشته باشیم و با توجه، نماز را بخوانیم، نه تنها از گناهان که حتی از برخی مکروهات هم به تدریج دور

خواهیم شد. از این رو:

اگر در انجام به موقع نماز بکوشیم، بی نظمی را از زندگی خود دور خواهیم کرد.

اگر در پنج نوبت با لباس و بدن پاکیزه به نماز بایستیم، از آلودگی های ظاهری حفظ خواهیم شد.

اگر شرط غصبی نبودن لباس و مکان نمازگزار را رعایت کنیم، به کسب درآمد از راه حرام

متمایل نخواهیم شد.

اگر در هنگام گفتن تکبیر به بزرگی خداوند بر همه چیز توجه داشته باشیم، دیگران در دل ما جای

خدا را نخواهند گرفت.

اگر در رکوع و سجود عظمت خدا را در نظر داشته باشیم، در مقابل مستکبران خضوع و

خشوع نخواهیم کرد.

را صادقانه از خداوند بخواهیم، به راه های انحرافی دیگران « اهدنا الصراط المستقیم » اگر عبارت

دل نخواهیم بست.

را با توجه بگوییم، خود را در زمره ی کسانی که « غیرالمغضوب علیهم ولا الضّالین » اگر عبارت

خدا بر آن ها خشم گرفته یا راه را گم کرده اند، قرار نخواهیم داد.

بنابراین؛ با تکرار درست آنچه در نماز می گوییم و انجام می دهیم به تدریج چنان تسلطی بر خود

پیدا می کنیم که می توانیم در برابر منکرات بایستیم و از انجامشان خودداری کنیم.

 کتاب دین و زندگی2-چاپ 94